معماری داخلی چیست؟

معماری داخلی چیست؟

معماری داخلی، طراحی فضایی است که توسط مرزهای ساختمانی ساخته شده. همچنین می‌تواند طراحی نخستین نقشه برای استفاده، طراحی جدی برای تغییر دادن طرح، یا تجدید نظر کردن در مورد طرح و استفاده‌های مطابق نیاز نیز باشد. اخیراً معماری داخلی جزئی ازمعماری پایدار نیز محسوب می‌شود که در واقع بخشی از آن نیز به نگهداری منابع و بازیافت برای طراحی کاربردی، می‌پردازد. به طور کلی این موضوع به طراحی محیط و فرم بر می‌گردد و معماری داخلی در واقع فرایندی است که در آن قسمت داخلی ساختمان‌ها با توجه به همهٔ جنبه‌های انسانی و استفاده از فضاها، طراحی می‌شود و در واقع طراحی داخلی ساختمان با توجه به قید شرط‌ های معمار ی است. معماری داخلی تا حدودی به موارد زیر بر می‌گردد:

• هنر و علم طراحی بناکردن قسمت داخلی ساختمان به عوان یک معماری مدرک و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی
• در حالی که معماران سعی در ساخت طراحی کل ساختمان دارند که مرتبط با مسائل سازه‌ای و نقشه است معماران داخلی هدف استفاده و قابل سکونت کردن مکان را طبق معیارهای انسانی دارند.
• معماری داخلی، توصیف درونی ساختمان و مرتبط با کیفیت‌های فیزیکی است.یک سبک یا روش طراحی است که به ساخت درون ساختمان می‌پردازد.

لفظ معماری داخلی دردهه هفتاد ظهور کرد و به عنوان توضیحی برای رشته ای که  نظریه های معماری، تاریخی و اصول طراحی را به کارمی گرفت  و فضاهای داخلی را خلق می کرد به وجود آمد.  رشد آن تا حدی مبتنی است بر درکی که با به خدمت گرفتن دقت و موشکافی تفکر معمارانه با احساس فهمیدن طراحی داخلی حاصل می شود و ترکیبی به وجود می آید،  که هم از لحاظ خرد گرایانه و هم انسان دوستانه راضی کننده خواهد بود.

تفکیک فضاهای داخلی به خرده فضاها یی همچون اتاق خواب، آشپزخانه، اتاق کنفرانس، اتاق انتظار و.....در حوزه عمل معماری داخلی قرار می گیرد به طور کلی معماری داخلی فضای داخلی را به شیوه کاملا فیزیکی  از طریق کف، سقف، دیوار، رنگ، نور و بافت سازماندهی می کند این مرحله از سازماندهی فضا گام اول به شمار می آید و گام های بعدی به ترتیب با "طراحی داخلی" و "دکوراسیون" داخلی برداشته می شود ویا می تواند تکلمیل شود.

 معماری داخلی که به عنوان یک حرفه، یک هنر و یک صنعت در دنیا شناخته شده، بهینه سازی فضاهای داخلی ساختمانها به منظور انجام فعالیتهای روزمره یعنی زندگی و کار است .

بخش اعظم عمر ما در فضاهای داخلی بناها سپری میشود. این فضاها محیطی را ایجاد میکنند که پاسخگوی نیازهای اساسی ما نظیر نیاز به سرپناه بوده و بسیاری از فعالیتهای ما در آن صورت می­گیرد. همچنین آنچه به یک بنا روح میبخشد، فضای داخلی آن است. بنابراین میتوان گفت کیفیت فضای داخلی از یک طرف تأثیر مستقیمی بر نحوه انجام فعالیتهای ما در آن دارد و از طرف دیگر نگرش، احوال و شخصیت ما را تحت تأثیر قرار میدهد. بر این اساس، هدف معماری داخلی، بهبود عملکرد فیزیکی و روانی فضا برای راحت سازی زندگی در آن است. فضای معماری بدون معماری نیست و داخلی یا اصلاً قابل استفاده یا در صورت قابل استفاده بودن، کارآیی لازم و بهینه را نخواهد داشت

معماری داخلی زندگی همه آحاد جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد و تأثیرات آن در زندگی به وضوح قابل مشاهده است

 از آنجا که معماری داخلی در ارتباط مستقیم با ویژگیهای روحی ـ روانی انسان قرار دارد، بایستی برای نیل به یک طرح مطلوب، ویژگیهای رفتارهای انسانی در فضاهای داخلی زیستی اعم از عمومی و خصوصی، در طراحی به دقت مورد توجه قرار گیرد. از اینرو طراح به هنگام طراحی فضای داخلی با دو مقوله سروکار دارد: کاربرد آن فضا، و احساس و تأثیری که میخواهد آن فضا بر استفاده کننده داشته باشد.

معماری داخلی طیف گوناگونی از عناصر و مؤلفه ها از قبیل فرم، نور، رنگ، بافت، کف، سقف، دیوار، عناصر کارکردی و تزیینی و مبلمان را در برمیگیرد. این عناصر ابزارهای کار طراح هستند که همگی باید بطور هماهنگ و متناسب در یک طرح مرتبط و خوشایند قرار گیرند.

معماری داخلی که در حد واسط میان معماری و طراحی قرار میگیرد، به همان میزان که شامل جنبه­های کاربردی، ساختاری و فنی میشود، طراحی تجسمی و جنبه های بصری و زیبایی شناسانه را نیز در بر دارد. از اینرو معماری داخلی اغلب در ردیف هنرهای تجسمی به حساب آمده است و برای موفقیت در آن، بایستی تا حد نسبتاً زیادی با عناصر و اصول طراحی تجسمی و مبادی سواد بصری آشنا بود.

توجه به فضای داخلی و نحوه  تقسیم بندی پلان ها، نقش مهمی را در ساختار معماری یک بنا بر عهده دارد. طراحی فضایی با انعطاف پذیری بالا و تنوع پذیر از لحاظ چیدمان و آرایش سطوح می تواند کارکرد های مختلفی را بپذیرد و این در حالی است که مخاطب احساس رضایت بیشتری از فضا خواهد داشت. استفاده از جدا کننده های سبک و قابل حمل، شفاف سازی، رنگ بندی های متناسب با نیاز های موجود، تنوع مصالح، توجه به نحوه قرار گیری و تعامل مابین فضاهای مختلف از جمله ویژگی هایی هستند که در کنار ساختار خاصی که برای یک پلان معماری در نظر گرفته شده است، می تواند بر غنای آن افزوده و حتی قسمتی از مشکلات آن را حل کند.

معماری داخلی نقش عمده ای در کیفیت فضای ساختمان ایفا می کند. نحوه چیدمان و تقسیم بندی فضا، جنس و رنگ پوشش سطوح ( کف، سقف و دیوارها ) ، نور پردازی، مبلـمان و مجموعه عوامل موثر دیگر تعیین کننده زیبایی و کار آمدی فضاهای داخلی هستند. امروزه تاثیر معماری داخلی بر آرامش ( مجموعه هنجارهای عصبی) ، راندمان (در فضاهای اداری ) ، اثر بخشی ( در فضاهای تجاری ) بسیار بدیهی و لازم به نظر می رسد.

از سوی دیگر معماری داخلی به لحاظ معیارهای روانشناسی اهمیت بسیاری دارد. میزان امنیت، صمیمیت، شور و هیجان و آرامش موجود در یک فضا را می توان با راهکارهای مناسب تشدید یا تضعیف کرد. باید دانست که هر کدام از انسان ها دارای تعلقات ذهنی و روحی خاصی هستند که پاسخگویی به نیازهای آنها در معماری داخلی در اولویت قرار می گیرد.

هدف معماری داخلی، بهبود عملکرد فیزیکی و روانی فضا برای راحت سازی زندگی در آن است. فضای معماری بدون معماری داخلی یا اصلاً قابل استفاده نیست و یا در صورت قابل استفاده بودن، کارآیی لازم و بهینه را نخواهد داشت.